Survival of shameless

Survival of shameless

“Hoe macht corrumpeert” (de meeste mensen deugen, Rutger Bregman).

Bregman beschrijft hoe in grote, moderne organisaties sociopaten het juist beter lijken te doen op de carrièreladder. 4 tot 8 procent van de CEO’s kan worden gediagnosticeerd met sociopathie, vergeleken met 1 procent onder de gewone bevolking. In de politiek zien we dat soms terug in de soms schaamteloze wijze waarop politici dingen doen die voor anderen simpelweg onmogelijk zijn of waar anderen zich rot voor schamen.

Er zijn echt tientallen onderzoeken uitgevoerd waaruit blijkt dat machtige personen dezelfde neigingen hebben als mensen die hersenletsel hebben opgelopen. Ze zijn vaker impulsiever, egoïstischer, roekelozer, arroganter, narcistischer en grover dan gemiddeld. Macht blijkt te werken als een soort verdoving die je afsluit voor anderen. Het maakt jou negatiever ten opzichte van anderen. Het maakt ook dat je je verheven voelt boven anderen.

Er wordt ook wel gesproken van de “machtsparadox”. Mensen kiezen vaak de meest bescheiden en vriendelijke types als hun leiders. Maar als die leiders eenmaal de top hebben bereikt, kan de macht zomaar naar hun hoofd stijgen.

De “survival of shameless” speelt net zo goed in het bedrijfsleven een rol. Wellicht herken je wel een collega die door op het opschuiven in de organisatie meer macht kreeg en daardoor veranderde. Of wellicht herken je wel collega’s die door zo’n verschuiving juist machtelozer werden. Of wellicht ben jij zelf wel diegene die opgeschoven is of machtelozer is geworden? Wordt het dan eens tijd om afstand te nemen en de menselijke maat terug te brengen?

Wil je daar eens over sparren, neem gerust contact op.