Rachel zucht…. Ze vraagt zich in ons gesprek hardop af waarom ze weer is teruggevallen in haar oorspronkelijke gedrag, terwijl ze zich juist had voorgenomen dit niet meer te doen.
Ze wil dat haar teamleden meer verantwoordelijkheid nemen en dat heeft ze 4 maanden geleden ook aangegeven. In dat gesprek heeft ze zelfs aangegeven hoe ze het wilde gaan doen en wat ze daarin verwachtte van haar teamleden. En toch is ze nu in een situatie beland dat ze weer teveel verantwoordelijkheid draagt en iedereen vindt het wel best.
In het gesprek gaf ze aan dat toen ze bewust bezig was met het delegeren van verantwoordelijkheden ze ook angst en onzekerheid ontwikkelde. Was er voor haar dan nog wel meerwaarde in het bedrijf? Wat zouden de teamleden van haar vinden? Zou ze haar werk nog wel leuk vinden?
Rachel is tegen haar “Terror Barrier” aangelopen die Bob Proctor erg mooi verteld in zijn Stickman benadering van de mens. De barrière waar verandering even onprettig (uit je comfortzone) voelt en je bewuste keuzes moet maken om daar doorheen te gaan en je nieuwe gewoontes eigen te maken.
Er zijn twee delen van ons bewustzijn. Het bovenbewuste of denkende bewustzijn en het onderbewustzijn, wat ook het emotionele deel van ons bewustzijn is. Het bovenbewuste kan accepteren, afwijzen en ideeën verzinnen. Het onderbewuste moet alles accepteren wat je het geeft. Het onderbewuste determineert ook de lichaamsvibratie wat effect heeft op hoe je je voelt. Het paradigma (een collectie van gewoontes dat de resultaten die jij bereikt in je leven bepaalt) zit ook in je onderbewustzijn.
Wil je je onderbewuste anders programmeren dan zul dat je dat vooral moeten doen via je bovenbewustzijn. De manier hoe je tegen jezelf praat is dan essentieel. En daar ging het mis bij Rachel. Ze vertelde zichzelf van alles waardoor zij afketste op haar Terror Barrier en terug gleed in haar comfort zone. En dat deed ze omdat ze zich niet comfortabel voelde. En juist dat moment is belangrijk om te pakken en met het duidelijke doel voor ogen op een andere manier met jezelf te praten.
Rachel wil graag weer bij het begin van de verandering beginnen en deze ervaring inzetten om haar doel wel te bereiken. We spreken een plan af. Een van de punten is het aan de bel trekken op het moment dat het weer oncomfortabel gaat voelen. Niet om dat te voorkomen, maar wel om dan te duiden dat dat ook mag, wellicht moet zelfs om beklijvende verandering te bereiken!
